We zijn beland in 1941. Het jaar dat de Duitsers meer en meer hun antisemitische gezicht laten zien, en harder en harder optreden tegen iedereen die zich verzet tegen de teloorgang van de democratische rechtsstaat. Voedselschaarste en gebrek aan brandstof laten zich gelden. Er wordt een Elfstedentocht gehouden, maar van een Elfstedentochtkoorts is geen sprake. Nederland heeft het vooral koud.
Onderwijsman Honoré Blijdenstijn ontpopt zich als een fascinerend vat vol tegenstrijdigheden. Sterk anti-NSB en toch pro-Duits. Tegendraads en meegaand. Sympathiek en onsympathiek.
Oud-militair Jan-Witte Vaatstra vaart standvastig op zijn morele kompas. Tot een moedig man maakt hem dat niet. Het is nu vooral een zaak van overleven. Met altijd die knagende bezorgdheid over de toekomst van zijn in Gouda en Woerden wonende kinderen: Jan en Henny.
“Zonder meer een knap en zeer fascinerend vakwerk, zeer overtuigend en met verve via het hoorspel tot leven gebracht. Interpretatieverschillen over de duizenden pagina’s aan waardevolle dagboeknotities zijn onvermijdelijk. Doch dat doet niets af aan mijn bijzondere waardering. En ook dank. Want de gekozen ‘vertaalvorm’ via het hoorspel ontrukt veel Amersfoortse oorlogskwesties voor brede groepen (potentieel) geïnteresseerden, waar ik mezelf ook toereken, aan de vergetelheid. Zeer benieuwd naar de vervolgen.’’
Ruud Schulten op Facebook. Ruud Schulten was 10 jaar lid van de Amersfoortse gemeenteraad.